Բայց

Կյանքը գեղեցիկ արքայադստեր է նման. հմայիչ է, ցանկալի, սակայն անչափ քմահաճ` իր ցանկությունների մեջ: Նրան գոհացնելը չափազանց բարդ առաջադրանք է, իսկ չարաճճի խաղերը թանկ են նստում մեզ վրա:

Երբ ծնվում ենք, թվում է`շատ ուժեղ ենք և կարող ենք հաղթահարել նրա մարտահրավերները: Մեծանալով` հասկանում ենք, որ, գուցե, շտապել ենք եզրակացություն անելու հարցում։ Իսկ երբ հայտնվում ենք նրա կառուցած արենայում կամ վանդակի ճաղերի ետևում, գիտակցում ենք, որ ամեն բան այդքան էլ դյուրին չէ, մենք էլ այդքան զորեղ չենք փառքի դափնիները կրելու պատվին արժանանալու համար: Սակայն կա մի ԲԱՅՑ: Բայց ո՞վ է ասել, որ մենք չենք կարող փորձել: Հայտնի խոսքն ասում է. «փորձը փորձանք չի բերում»: Դեպի հաղթանակ տանող ճանապարհն անցնելու փորձը ավելի է արժևորվում, երբ այն արդար է և դրված է հավատի և հավերժ պայքարի հիմնասյան վրա: Դա մենք ի զորու ենք, դա մեր`մարդ արարածներիս առաքելության մեջ է մտնում:

Ամեն ինչ չէ, որ սկուտեղի վրա մատուցվում է: Փորձել եմ, փորձում եմ, կփորձեմ: Գուցե չստացվի, սակայն ես երբեք չեմ զղջա, որ կարող էի, բայց այդպես էլ չգտա ուժ և չփորձեցի փոխել: Ես այսօր բարձրացա ևս մեկ աստիճան. Հիմա կարևոր է պինդ բռնվել և բաց չթողնել մեր իսկ մանած «փրկության կծիկը»:

Победа будет моей

Каждый день – это очень важное соревнование для каждого человека: жестокое, но очень привлекательное. До финала дойти – это тоже самое, что победить самого сильного противника из сильнейших – Самого Себя.

            Иногда нам кажется, что мы не в силах пройти через таких трудностей…мы даже до четверть финала не дотянем, а что тут говорить о финале.  Лучше молчать… вот здесь мы не правы. Ох, как не правы … тот, кто имеет другое мнение, уже победитель. Да, соглашусь, это тоже не легко, даже очень трудно. Иногда мы сталкиваемся с такими проблемами, жизнь так сильно бьет, что встать уже кажется невероятным ходом, а вот возможным и если все же это возможно значит - мы ведь в силах…можем!

            Просто нужно соблюдать несколько правил. Всегда верьте, что сможете, никогда не сдавайтесь. Сдаваться – это значит совершить самоубийство – убить того же самого – Самого Себя. И помни, что всего добиться должен ты сам – никто не поможет. Я на это не куплюсь, прошла через многое и я уже в финале.

            Победа будет моей, потому что я принадлежу ей. 

Champion

What I want from life?

Have you ever asked yourself such a question?

You know, life is changeable, time changes all the time and it's natural it can't help influencing on people. Yesterday I was someone whose wishes were too different from today's desires. I'll be wrong if I insist on the fact I'll stay the same. No, I don't mean I'll be changed completely. It'll be absolutely false. I've got a completed behaviour, overlook and way of thinking. But remember, every day we learn something useful. Alas, not always all the pleasant events can cause that change. Usually what causes pain has the strongest power on us. It's preferable to gain something both from pain and pleasure, both from sadness and happiness, both from cry and smile. If you do so, you can say you are strong enough, if not it's not late to change and to be changed.

Tomorrow, if God gives me that chance and blesses me, I'll get up and will get a new experience tomorrow's experience will help me throughout my life. I've got the will and I'm not afraid of new difficulties. I'll do it, I'll struggle. If your heart and soul hear your whisper you won't give up even if your brain doesn't want to hear your scream and shout.

Finally I want you to know and never forget, if I failed, it wasn't by chance and I prefer noticing the reason of my failure, not the reason of my victory once I've ever heard. Nothing is in vain in life. Twice you fail, once you'll surely rise.

Everything is possible during your lifetime. Just never forget your role, never lose your face. Change yourself but not your heart. Once you will close your eyes and will remember the things I was reminding you of.

Now good luck! Your match starts. You've got a long way to reach to the final. I've to go…to be there…clapping you, champion!

Մտորման 5 րոպե

Կյանքը հետաքրքիր է կամ էլ ձանձրալի,

Բայց առանց դրա ցավ ենք ապրում անասելի:

Մարդը կամ ատում է այն ու մի կերպ տանում,

Կամ էլ բողոքից հեռու է մնում ու ենթադրում.

Հզոր է ինքը` նմանը չունի

Պետք է պարզապես մեկը, որ լսի…

Հեքիաթ է հորինել ինքն իր մասին,

Եվ այդ պատրանքը մոտ է իրականին:

Չի խոսել առաջ, համարել է իզուր

Չի լռի հիմա, միտքն է սուր:

Ինքն իրեն տվել է մեղմ ու պարզ մի դեր,

Որն ի զորու է գուցե մեծ բաներ:

Այն կարող է փոխել շատերին,

Բայց ամենակարևորը հենց այն մեկին,

Որն ապրում է իր իսկ մարմնում

Եվ գիտի դասեր բազում.

Կյանքի մասին, ազատության,

Նաև անձի արժանապատվության:

Դժվար ու փշոտ էր ճանապարհն անցած,

Իսկ սիրտը դյուրին ու հարթ`դրան հակադարձ:

Գիտեր շատ բան, չէր խոսում շատ,

Լսում էր ուշադիր և անընդհատ:

Գուցե դա դառնա հաջողության գրավական,

Կամ էլ պարտության առհավատչյան…

Դժվար է ասել, բայց մի բան հիշի՛ր հաստատ՝

Չի նահանջելու նա –ունի հավատ։