Վարսերը` սև, հագինը` սև...

Վարսերը` սև, հագինը` սև,

Հոգում սպիտակ արևներ,

Որոնք կտաքացնեն նրա էն:

Աչքերը` սև, հումորը` սև,

Քայլերում սպիտակ տարածքներ,

Որ ամեն պահի երիցուկներ կծնեն:

Երկինքը` սև, հատակը` սև

Սավառնող սպիտակ հավքեր,

Որ հաճախ քո թողած փշրանքը կտանեն:

Պատերը` սև, դուռը` սև,

Ներսում սպիտակ աթոռներ,

Որոնց վրա կհենվի զգուշորեն:

Նվիրումը` ծով, անծայր ու սև ծով,

Ակնկալիքը` սպիտակ ու նուրբ մի հով,

Որի շուքին կհանգստանա մանուկն իր միջի,

Կմեծանա, բայց ոչ ոքի չի ասի:

Ամպերը` սև, անտառները` սև,

Լեռներին շաղ տված սպիտակ փաթիլներ,

Որոնց երբեք նա չի տեսնի...

Արտևանունքները` սև,

Դրանց հանդեպ տածած սերը` սպիտակ`

Պարտվողի դրոշակի պես,

Որ արցունքներով թե ուզի դիպչել ու

Ագահորեն փորձի համբուրել,

Կպատժվի:

Վարսերը` սև, հագինը սև,

Հոգում սպիտակ արևներ...