Ես այլևս անզոր եմ․․․

Ես այլևս անզոր եմ, երբ ինձ ուժեղ եմ կարծում,
Դու այլևս պարտված ես թվացյալ այս քո դերում։
Ես տակավին անփորձ եմ՝ այդքան ճամփա անցած,
Դու տակավին նորեկ ես՝ անգամ մեկ քայլ չարած։
 
Երբ ես հույսով դեպի հեռուն եմ նայում,
Դու անտարբեր հայացքով կույրի տեղ ես քեզ դնում,
Ու թե մի օր շողա ամռան արևն ինձ համար,
Կփորձե՞ս դու հալեցնել սրտիդ սառուցը համար
 


Կամ էլ հանուն այն մեկի,
Ում հոգում պատկերդ է դաջված սիրելի։
Կամ թե գիտե՞ս, թե՞ ինչքան հերոսներ ես դու կերտել,
Երբ իբրև մի հյուր ցանկալի երազում է քեզ տեսել։
 
Ու ինչքա՜ն է նա տխրել, երբ երազը հանկարծ,
Ավարտվել է՝ վերջ դնելով պատմությանը չսկսած։
Ես այլևս անզոր եմ, երբ ինձ ուժեղ եմ կարծում,
Դու այլևս պարտված ես թվացյալ այս քո դերում