Wednesday 21 November 2018

Գետեր կհոսեն․․․





Գետեր կհոսեն ու գետերի մեջ
Թիվ չունեցող շերեփուկներ,
Որոնք մի օր ձուկ են կոչվելու,
Ու լոկ որպեսզի տեսնվենք շուտով...
Եթե...
Ու թե տեսնվենք, ինձ սոխ կմեկնես,
Որ ինձ կրծող խինդը խենթություն չլինի,
Ու փութով գլորվեն բյուրեղներն իմ հոգու`
Ինչպես ձմեռները քո:
Գուցե թե...
Դեղին թղթերով տուն կշինեն,
Խնկի բույրով կշնչի շուրջը,
Մի բուռ ջուր կձուլվի գիպսե նյութի հետ
Ու քո ձեռքերի,
Որ տոչոր չլինես...
Ու թե...
Խենթություն է ու օրենք, միևնույն է,
Ջրերի մեջ խեղդվելու միտք չունեն
Ձեռքերն ու մտքերը քո,
Ու ոչ էլ հույսը,
Ջրելիս մեռնում է գեթ բույսը:
Մյուսը...

No comments:

Post a Comment