Դուք թալանեցիք տունս...

Դուք թալանեցիք տունս,

բայց աղքատացողը բնավ ես չեղա,
այլ ձեր մաղված ու մաշված,

 ոչինչ չարժեցող հավատքը` առ ձեզ:
Դուք տակնուվրա արեցիք տունս,

 բայց քաոսի մեջ բնավ ես չեղա,
այլ ձեր վախի մեջ ապրող ու ապշող,

ոչինչ չհասկացող փախուստն ամենից:
Դուք կոտրեցիք դուռս, բայց 
հավերժական ճեղքերով պատվեցին

միայն ձեր կենսագրության մութ

ու անազնիվ անցքերը:
Դուք տարաք հորս ու մորս

ափերի ցավի արդյունքը,

բայց մաղվեցին ձեր ափերն անափ,
ու չկա մեկը, որ հոժար կլինի մաշվել այդպես

 ձեր ճղճիմ գոյությունը քարշ տալու համար:

Դուք աղքատացաք...