Ես ուզում եմ
պատկերվել
Քո ձեռքով,
Անգամ եթե չհավանես
Քո իսկ ձեռքով
նկարածը։
Ես պատրաստ եմ
լինել
Հիմքն այն բանի,
Ինչ դու դժկամորեն
Բայց մեկ է՝ կոչում
ես
Սխալների ուղղում։
Ու պատրաստ եմ
Համակերպվել լինել
Սևագիրը քո մտքերի՝
Չդառնալով մաքրագիր։
Բայց պատրա՞ստ
ես
Դու դրան․․․
Դու կարո՞ղ ես տանել
Պարտությունը ուսերիդ,
Երբ հաղթողի քո կերպարը
Այցելում է երազիդ։
Դու պատրա՞ստ ես
Թողնել վերջին ավտոբուսը
Երբ լավ գիտես՝
Քայլելու ես շատ երկար,
Երբ չգիտես՝ կհասնե՞ս
Քեզ օտար, բայց
Մեկ է՝ ցանկալի
Այն կետին խամրող,
Որը նշմարվել է
Սև քո աչքերի կողմից։
Դու պատրա՞ստ ես
Դառնալ այն դուռը,
Որին հարվածում են
Կատաղության պահին,
Կամ պատրա՞ստ ես
Դու կոտրվել
Բաժակի պես ապակե,
Երբ քո մեջ են հաճախ
Խեղդել ցավը սրտի։
Դու պատրաստ չես
Ինձ անգամ սևագրել,
Իսկ ես հավատա՛,
Պատրաստ եմ
Մաքրագրել քեզ՝
Առանց սևագրելու․․․
No comments:
Post a Comment