Ես հավատացի

Երբ ես դուրս եկա Քո շեմից, 
Զարկեցին հանկարծ Քո զանգերը...

Ու ես հավատացի, որ դա նշան էր`
Երկրաբնակիս աղերսներին ի պատասխան,
Նշան, որը թաքնված է կապույտի

Ու կանաչի հանդիպման վայրում,
Որտեղ երկինքն ու ծառերն են միմյանց հանդիպում:
Ես հավատացի, որ

Ճանապարհների խաչման վայրում
Իմ երազներն են միմյանց բախվում,
Ու բախման պահին երկնքում
Հույսի հուր է անընդհատ թափվում:
Ես հավատացի, որ կապույտ երկնքի հոգում

Ամպերի պատկերն է հաճախ խզբզում

Իմ մոլորված ու երկչոտ հավատը:
Ես հավատացի, որ քարերի վրա

Հավերժ հաստատված կանաչ,
(որովհետև ջուրն է իրենց հավերժ ընկերը) 
Ու արդեն ծեր ու դեղնած մամուռների մեջ

Պատմություններ են թաղված մեր մասին:
Ես հավատացի անհավատներին,

Իսկ նրանք հավատացին ինձ,
Ու ես հավատացի, որ դա նշան էր` 
Երկնաբնակիդ աղերսներին ի պատասխան...