Քո պատճառով խլացել էին,
Իսկ դու գոռում էիր,
Որ քեզ լսեն.
Անդրդվելի ես...
Քո պատճառով կուրացել էին,
Իսկ դու նետվում էիր նրանց անիվների տակ,
Որ կանգ առնեն.
Անմեկնելի ես...
Քո պատճառով համրացել էին,
Իսկ դու հարցեր էիր տալիս,
Որ պատասխանեն.
Անօգնական ես...
Քո պատճառով թոշնել էին,
Իսկ դու ջրում էիր,
Որ ծաղկեն.
Անարդար ես...
Քո պատճառով անզգայացել էին,
Իսկ դու հարվածում էիր,
Որ ցավ զգան.
Անխիղճ ես...
Քո պատճառով երազել էին,
Իսկ դու արթնացնում էիր,
Որ կյանք վերադառնան.
Անհույս ես...
Քո պատճառով ցրտահարվել էին,
Իսկ դու կրակ էիր այրում,
Որ ջերմանան.
Անհենարան ես...
Քո պատճառով շատ ափեր ցամաքել էին,
Իսկ դու ավազից տներ էիր կառուցում,
Որ ապրեն.
Անիմանալի ես...
Քո պատճառով պատերազմում պարտվել էին,
Իսկ դու ճակատամարտում էիր հաղթում,
Որ մխիթարվեն.
Անբուժելի ես...
Դու հիվանդ չես,
Դու մարդ ես...
Իսկ դու գոռում էիր,
Որ քեզ լսեն.
Անդրդվելի ես...
Քո պատճառով կուրացել էին,
Իսկ դու նետվում էիր նրանց անիվների տակ,
Որ կանգ առնեն.
Անմեկնելի ես...
Քո պատճառով համրացել էին,
Իսկ դու հարցեր էիր տալիս,
Որ պատասխանեն.
Անօգնական ես...
Քո պատճառով թոշնել էին,
Իսկ դու ջրում էիր,
Որ ծաղկեն.
Անարդար ես...
Քո պատճառով անզգայացել էին,
Իսկ դու հարվածում էիր,
Որ ցավ զգան.
Անխիղճ ես...
Քո պատճառով երազել էին,
Իսկ դու արթնացնում էիր,
Որ կյանք վերադառնան.
Անհույս ես...
Քո պատճառով ցրտահարվել էին,
Իսկ դու կրակ էիր այրում,
Որ ջերմանան.
Անհենարան ես...
Քո պատճառով շատ ափեր ցամաքել էին,
Իսկ դու ավազից տներ էիր կառուցում,
Որ ապրեն.
Անիմանալի ես...
Քո պատճառով պատերազմում պարտվել էին,
Իսկ դու ճակատամարտում էիր հաղթում,
Որ մխիթարվեն.
Անբուժելի ես...
Դու հիվանդ չես,
Դու մարդ ես...
No comments:
Post a Comment