Անտեր բաժակը

Ես գիտեմ, որ հաճախ սիրտդ լցվում է ինչպես

ծորակի տակ մնացած անտեր բաժակը:

Ու այն թափվում է, անընդհատ թափվում, բայց

ինչպես բաժակին, այնպես էլ քեզ նկատող չի լինում:

Ու գիտեմ, որ քո աչքերը փնտրում են քեզ ըմպել պատրաստ մի

ծարավ Էի, որի մասին հաճախ կատակում ես, բայց ճշմարիտ կարծում:

Ես շատ բան չգիտեմ, բայց գիտեմ հաստատ, որ իմ մտքում

հաճախ ես քեզ տեսնում եմ նույն ծորակի մոտ:

Ու թվում է, թե եթե անգամ դու ծարավ մնաս անապատի ուղիղ

կենտրոնում, դու չես հիշի ծորակի տակ մնացած անտեր բաժակիս:

Դու կթափառես` փնտրելով աղբյուրներ բազում ու թե հարկ լինի

կփորես շատ խոր միայն թե գտնես քո պապակ սիրտը հագեցնող:

Մինչ այդ բաժակս կթափվի կրկին ու արդեն ջրի անվարան հոսքից

պատերին սառնություն կիջնի, որից սրթսրթում են ատամները քո:

Դու կփախչես հեռու` փորձելով գտնել տուն, որն ունի ջրհոր,

իսկ իմ փնտրածը տուն է միայն քո ուսի վրա: