Դու կարող էիր լինել

Դու կարող էիր, ու կարող էիր, կարող էիր․․․

Դու կարող էիր լինել  հերոսն իմ երազների

Ու կարող էիր քունն ինձ համար դարձնել անթերի,

Դու կարող էիր ինձ ստիպել սիրել նույն այդ քունը

Ու կարող էիր փոխել, գիշեր դարձնել քո անունը։

Դու կարող էիր լինել փողոցում հանդիպող անծանոթներից

Ու կարող էիր առանց պատճառի բարևել նորից,

Դու կարող էիր աչքերիս մեջ նայել ու անցնել

Ու կարող էիր այդ մեկ հայացքով ձյունը հալեցնել։

Դու կարող էիր գեթ մի քանի տող ինձ մի երգ հյուսել

Ու կարող էիր սեփական ձայնով ինձ այն մատուցել,

Դու կարող էիր բառեր անգամ չօգտագործել

Ու կարող էիր անբարբառ երգով ինձ դու հալեցնել։ 

Դու կարող էիր ինձ համար օտար մի լեզու լինել

Ու կարող էիր իմ սերտածներից խրթինը լինել,

Դու կարող էիր ինձ համար անլուծելի մի խնդիր լինել

Ու կարող էիր նույն խնդրի հեղինակը լինել։

Դու կարող էիր ինձ հետապնդող ստվերը լինել

Ու կարող էիր այդ ստվերը սպանող լույսը լինել,

Դու կարող էիր իմ շիկնած այտերի պատճառը լինել

Ու կարող էիր իմ դողացող գրչի թանաքը լինել։

Դու կարող էիր ձմռան ցրտին տաքացնող տաք թեյ լինել

Ու կարող էիր թեյն այդ քաղցրացնող շաքարը լինել,

Դու կարող էիր իմ արտևանունքին ընկնող փաթիլը լինել

Ու կարող էիր լոկ երկու վայրկյան դիմանալ, չհալչել։

Դու կարող էիր, ու կարող էիր, անկարող էիր․․․