Вставай

Смотрю! Вижу очарованные взгляды, вы не можете оторвать глаз от этого произведения. Не верите своим глазам, ибо это столь грандиозно. Но ведь видели вы все воочию. А зaдумались ли вы когда-то, что вы в праве могли быть автором всего этого? Ведь автор не хватал с неба звезды. Было сложно, правда? И? Что стоим? Может попробуем мы тоже. Это произведение явно написано на славу. Автор явно потрудился, а чего готов ты? Трудись дружок. В жизни не так то просто.

            Хочешь увенчаться лавровым венком – не сиди сложа руки. Воздушные замки только во сне. Давно уже время проснуться. Вставай! Сегодня пятница. Последний день весны. 

Но

 Я умудрилась открыть  глаза,

Жаль твои были закрыты.

Я надеялась на взаимный взгляд,

Жаль твой был очень скрытый.

Можно найти причину,

Просто не интересую,

Но найти решение для сердца

Просто нельзя и глупо,

Потому что боль терзает душу

И невольно кричит – не забуду!

Убедить ее? – Нет, Я не так уж сильна…

Эту игру уже проиграла я.

Просить не буду, забудь об этом.

Ты как дождь летом,

И солнце холодной зимой.

Ты идешь, хочу кричать – “Постой”,

Но оставляешь меня одной

Не знаю, судьба ли это, или вопрос времени,

Но твои часы уже потеряны. 

Let it be

Sometimes people realize there's no need to happen anything incredible or strange for feeling happy and having fun. It's like what happens to beautiful and little spring flowers- Just some richness of the sun, the evidence of smiley sunlight and it can change everything. The flowers, those we were considering ordinary, suddenly can turn into something adorable… That's the magic of live.

You'll say life is full of sadness and I can't help agreeing with you.  But in humans life and not only, in Life in general, there's always something opposite. You can't find anything you know for sure, so if you say life is cruel, sadness occures it, I'll listen to you and my silence will be the fact you can consider as a kind of agreement. But when my turn will come I'll show you the most beautiful face of life, I'll make you believe it's a treasure, it always opens the doors of happiness- when you don't expect… and that's the worst reason for not seeing the visible, for escaping from the thing which was the most desirable one. Because we try to see, to make out what's happening around us and forget while doing it we lose the dearest…

My friend you'll listen to me attentively and the silence in your case will be not a kind of agreement. It will be a kind of regret. You could have more you could feel better if you knew that before. But I'll look into your eyes, will see the light there and will make you sure nothing is late.  Yes, maybe you can be the last, but believe me you won't be the least. And when you ask me whether I am a dreamer (and you will ask it for sure) I will say – yes, I am… Being it isn't that easy but whenever I see you I understand I shouldn't give up.  Just be the right one I want to face, be my warrior and chase anything else…

Love life and let life love you!

Նա

Արտաքինից` խաղաղ ջրվեժի նմանող, ներքուստ` արթնացած հրաբխից այրվող  երիտասարդի քայլերն այնքան հաստատ էին, թեև անհաստատության կասկածները կեղեքում էին նրա հոգին: Նա ընկղմվել էր մտքերի ` խորն ու անհատակ աշխարհում և նրա աչքերի թախիծը յուրաքանչյուրին կարող էր մատնել` միայն իրեն պատկանող անպարագիծ թախծի և ահագնացող սարսափների մասին: Թե ինչն էր ստիպել երիտասարդին կորցնել իրեն, հարցի այլ կողմն էր և ինձ` հեղինակիս թվում էր, թե ցավոք սրտի հասու չեմ հաղորդակից դառնալու, նրա հոգեկան անդորրը խափանած պատճառներին, սակայն մարդկային ճակատագրին ծանոթ լինելու իմ նկրտումներն օգնեցին ինձ պարզելու այդ ամենը...
Թե ինչ եղավ հետո, գրված է աշխարհի հոգու գրքում, որը կկարդան գուցե շատերը, բայց կհասկանան միայն օժտվածները...ոչ թե նրանք, ովքեր գիտեն լինել բարի, այլ նրանք` ովքեր գիտեն չլինել անտարբեր...